सतत मागामागी करु नये,अधिक पैशाच्या माग लागु नये,हावरट्पणा करु नये,उगाचच आळशासारख बसु नये,नेहमी उद्योगी असाव,भरपुर कष्ट करावेत,समाधानान आनंदी रहाव,तक्रारी करु नयेत आईच्या अनेक सुचनांमधल्या या काही सुचना.
यशस्वी,समाधानी,शहाणी, शिकलेली, आदर्श मुल असावीत अस जस जगातल्या सगळ्या "आई" लोकाना वाटत तसच माझ्या आईला ही वाटत.
अलिकडे मी तिच्याकडुन फ़ारस काही मागत नाही म्हणुन काल ती कधी नाही ते कौतुकान मला म्हणाली "तु अगदी शहाणी मुलगी झाली आहेस बघ.नाहीतर काहीजणांच्या मागण्या बघ,कधीच संपत नाहीत.पण तु तशी झाली नाहीस.मला बर वाटत. "
आई मला अगदी परफ़ेक्ट समजत होती.खरतर माझ्या असंख्य मागण्या असतात. हे हव, ते हव अस चालुच असत माझं नेहमी.
मला अगदीच ओशाळल्यासारख झाल . ती मला आदर्श समजत होती आणि ती मी नक्कीच नव्हते.
विचारात असताना अचानक माझ्या लक्षात आल, आईला मी perfect नाही अस सांगुन वाद घालत बसण म्हणजे तीन "आई" चा रोल यशस्वीरित्या पार पाडला नाही असचं सांगण्यासारख होत.
आपली तत्व आपल्या मुलानी आचरणात आणावीत, यशस्वी व्हाव आणि आपल्या पुढील पिढीलाही ते संस्कार द्यावेत हेच तर "आई" च यश आहे. आणि ते काम तीन अगदी perfect केल होत.आयुष्यभर हेच मागण तीन देवाकडुन मागितल होत.
काही गोष्टी तीलाही कधीकधी जमल्या नव्हत्या. पण आम्ही त्या करुन दाखवाव्यात अस मनापासुन तीला वाटत असत. त्याचा तिला अभिमान असतो.
आता आम्ही तीच्यापासुन लांब रहाताना तीला उगाच धाकधुक असते. आम्हाला वाढविताना काही चुकल तर नाही ना याची काळजी वाटत असते.
नुकतीचं पन्नाशीला पोहाचलेली ती थोडीशी रिकामी झालेली असते.जबाबदाऱ्या कमी झालेल्या असतात. अशावेळी कुणाकडुन तरी तीला "Good Job ,Well done" असे शब्द हवे असतात.
आईला अस काही म्हणण्याची पद्धत नाही. आपण तीचा "good job" गृहितच धरतो.
खरतर मुलं "चांगली" निघण्यातच तीच्या कष्टाच सारं चीज सामावलेलं असतं.
म्हणुणच मग "मी pefect नाही" हे तीला पटवायचा मी प्रयत्नच करीत नाही.
"हो ग आई. तु शिकवलेल मी काही विसरले नाही बघ.thanks आई. "मी नकळत तीला सांगुन टाकते.
ती मग विषय बदलुन इतर काहीतरी बोलत रहाते.पण ...
मला माहित आहे आपली पोरं वाया गेली नाही हे पाहुन तिन आनंदान मान डोलावली असेल, सुस्कारा सोडला असेल आणि ती समाधानान पदर खोचुन पुढच्या कामाला लागली असेल.
"आई" होण सोप नसत. ती नेहमीच म्हणते. आणि ते बरोबरच आहे म्हणा.
कारण afterall "Mom Is Always Right"
